Budapeszt bajkowy to prawda, przeżywałam podobne doznania w maju, kiedy dodatkowo roślinność po prostu odurzała kwitnącymi bzami, krzewuszkami i innymi cudami. Żal tylko było, że dużo kościołów mają zamkniętych i tak po prostu nie można było do nich wejść. A plac zwycięzców daje do myślenia, w kontekście tego mglistego pomysłu jakim jest łuk bitwy warszawskiej.

Polecam też regiony, Północ i Wschód dobrze skomunikowane; spokojnie można wynająć samochód i nie znając węgierskiego powoli toczyć się od miejsca do miejsca w tym kawałku Węgier. Osobiście zachwycił mnie Eger, a w „dolinie pięknej pani” w piwniczkach pełna winna rozpusta ;)  pod numerem 14 degustowaliśmy najpyszniejszy eger ever  i można było płacić złotówkami :)

Co do ostrości potraw – wszędzie gdzie jedliśmy poza Budapesztem, do prawie każdej potrawy dodawali w koszyczku świeżą, pokrojoną  ostrą paprykę, więc byłam szczęśliwa, że mogłam sama dosmaczać na piekielnie ostro.

No ja się zaraz popłaczę. Raz tam byłem w 1978. Wtedy po Wiśle w Warszawie też pływały pchacze z barkami (mniejszymi)...

Ale rozjazd !

Dziękuję !

Ładny tekst i zachęcający do podroży. Jednak niczego się z niego nie dowiedziałem ponad to, że w Budapeszcie jest dużo dziwacznych pomników, mnóstwo pięknych starych budynków, i można dobrze zjesć.

O wielu miastach można powiedzieć to samo.

Też chciałbym pojachać do Budapeszt, gdzy kwitą bzy....

Ładny tekst i zachęcający do podroży. Jednak niczego się z niego nie dowiedziałem ponad to, że w Budapeszcie jest dużo dziwacznych pomników, mnóstwo pięknych starych budynków, i można dobrze zjesć.

O wielu miastach można powiedzieć to samo.

Powiem tak. A czy to mało?

W Wiedniu za obfity obiad, taki jak w Budapeszcie, zapłaci Pan pięć razy więcej, w Berlinie sześć razy. Ponadto, takiej secesji, ani w Wiedniu, ani w Berlinie Pan nie zobaczy. Wystarczy?

No wlaśnie o takie informacje mi chodziło (co i za ile) plus coś specyficznie węgierskiego. Nie wiem co. Jak ci ludzie tam żyją, może... Zabytki to małe miki w sumie. W Pradze np ulice są kamienne, bez ohydnego asfaltu, zaś żarcie w sklepach spożywczych drogie i niejadalne. Czerstve zbożi to świerze pieczywo, a maslo, to ser. I tak dalej.

Planowałem dwa lata temu wyjazd do Budapesztu, ale logistyka mnie przygniotła. Samochodem za daleko, pociągu bezpośredniego już nie ma (jest ale z Warszawy czy z Katowic). No i problem językowy. Nie wiem czy słaby niemiecki wystarcza. Czułbym się jak Henryk Sienkiewicz w Anglii..

Młodzież (tak do ok. 30-35 roku życia) posługuje się angielskim w stopniu możliwym do porozumienia. Starzy, hm, zależy, chyba ok. 50% zna niemiecki w stopniu wystarczającym do porozumienia. Reszta - migi i takie słówka, które wszyscy znają: OK., thank you, nicht fersztejen itp. itd.

Ale ciekawostką jest, że Węgrzy bez problemu rozróżniają język polski. Wszędzie, gdzie mówiliśmy po polsku, słyszeliśmy: "Aaa.... Lengyelek" czyli "O, Polacy". Zwróciłem na ten fakt uwagę, ponieważ będąc w ubiegłym roku we Włoszech często pytano nas: "Repubblica ceca" czyli czy jesteśmy z Czech. Co trochę mnie zdziwiło, bo przecież Włosi po ponad 20 latach pontyfikatu św. Jana Pawła II powinni nauczyś się rozróżniać polski od czeskiego.

Chociaż to i tak nic w porównaniu z Niemcami. Bedąc w Niemczech cztery lata temu, jakiś jegomość zapytał mnie: "Bist du Rumaenisch?". Odpowiedziałem: "Nein, ich bin Pole. Fuer deine Opa Polnische Schweine". Niemiec spojrzał w drugą stronę i pospiesznie się oddalił.

Dorzuce swoją refleksję po mojej podróży do Budapesztu, dla której doskonałą ilustracja jest zalaczone zdjęcie.

Będzie o znakach w przestrzeni miasta, ich gradacji i polityce historycznej uprawianej za pomocą urbanistyki.

Wydawałoby się,  że skoro mamy do czynienia z budynkiem parlamentu, to pod kopuła-  dominanta tego obiektu - powinna byc sala obrad. Ale tam jest cos wazniejszego.

Kopuła przekrywa salę,  w której przechowywana jest i eksponowana korona św. Stefana.

A przepisy urbanistyczne - w obrębie starego Pesztu - zabraniają budowy obiektów przewyższających kopułę.

Nie należy się bać! Bojaźń sprowadza lenistwo! Należy najpierw zmierzyć siły na zamiary, a potem planować wyjazd.

My z moją Połowicą najpierw zbadaliśmy możliwości turystyczne naszego Majzja (ma zespół Downa), potem nasze możliwości finansowe, potem obliczyliśmy co i za ile, potem sam zaplanowałem podróż.

No, a potem jazda!!!!!!

Super notka...

... mnie sie nie udalo jeszcze byc w Budapeszcie... raz tylko przejezdzalam pociagiem przez Wegry do Warny. Kiedy jeszcze pracowalam w "Polexpo" mialam jechac z jedna jeszcze kolezanka, taka Malgosia do Budapesztu na targi, ale jednej starszej kolezance zrobilo sie przykro... i wygryzla mnie z tego wyjazdu...

... ale, jak to mowia - co sie odwlecze to nie uciecze... byc moze wybiore sie do Budapesztu z moja slowacka kolezanka Marika, ktora juz w pazdzierniku wraca na stale z Wiednia na Slowacje... wiem, ze ona ma szwagra Wegra, bardzo fajny gosc, pochodzi gdzies spod Budapesztu, a teraz z Jana siostra Mariki mieszkaja w Prywidzy na Slowacji... jeszcze z 7 lat temu zapraszal mnie do odwiedzenia Budapesztu... podziekowalam i smialam sie, ze to raczej bedzie niemozliwe... a teraz jak Marika wroci na Slowacje, a ja do Polski - to taki maly turystyczny wypad moze byc jak najbardziej realny... bo od niej z Prywidzy do Budapesztu to rzut beretem... a z Warszawy do Prywidzy tez droga dobra...

... wiec kto wie... a bardzo mi sie marzy zobaczyc Budapeszt... a ten zamek naprawde bajkowy !!!