Istria, półwysep w północnej Chorwacji to tak naprawdę „mała Italia”. W kilku miejscowościach, które odwiedziliśmy (Żminj, Vodnijan, Svetvinčenat) miejscowi mówili między sobą jakąś mieszanką chorwackiego i włoskiego (np. pozdrawiali się mówiąc „czae”). No, ale Istria to nie tylko amfiteatr w Puli i jedna z nielicznych w Chorwacji piaszczysta plaża w Umag (nawiasem mówiąc kąpiel w morzu na tejże plaży jest bardzo zdradliwa, bo wchodząc do wody pod stopami są ostre i śliskie kamienie, co dla mnie skończyło się lekką kontuzją kolana – po pośliżnięciu).

Ale Istria ma też swoje małe i niemałe cuda. Np. taki kościół pw. Św. Błażeja w miejscowości Vodnijan. Znajdują się w nim relikwie ponad 200 świętych, w tym trzy kompletnie zachowane ciała trojga błogosławionych: św. Nikolozy z Bursy, bł. biskupa Leona Bembo oraz bł. księdza Jana Oliniego. Wśród innych relikwii wyróżnia się stopa św. Barbary (tak tej patronki od górników, saperów i artylerzystów).

Urokliwy Żminj i Pazin z zamkiem, stojącym na skale, gdzie ponoć Dante umieścił wrota piekieł (nic dziwnego, że głównie Niemcy tam spacerują….). Tak, Istria, Chorwacja….

	Starybelf
	28 sierpnia 2018 22:35